Eveneens een ambtenaar verzekerde de Taaldokter ooit heel overtuigend dat er een verschil is, heel ingewikkeld, niet na te vertellen, tussen stede- en stedenbouwkundig(e)(n). Het een (zonder n) had betrekking op ‘één specifieke stad’, als de Taaldokter het zich goed herinnert, terwijl de versie mét n te maken had met ‘het proces, in de breedte, in ruime zin, van de stedenbouw’. Of zoiets. In elk geval iemand die er over nadacht.
