In de aankondiging van een workshop Customer Experience Marketing leest de Taaldokter: ‘Klantbeleving is het nieuwe merk! Hoe zorg je dat je beloftes waargemaakt zijn in de praktijk en dat je klanten de juiste klantbeleving krijgen?’
Eerder schreef de Taaldokter hier over ‘smaakbeleving’. Niet de ‘smaak’ dus, nee: de ‘beleving’ – in dit geval een ‘intens complexe smaakbeleving’. Een naar woord, maar wel gevormd volgens een logisch procédé: smaakbeleving is de beleving van de smaak door degene die proeft, de manier waarop de proever de smaak ervaart.
Bij dit ‘klantbeleving’ is iets anders aan de hand: volgens de tekst gaat het immers om de ‘klantbeleving’ van de klant! (En dus niet om de ‘productbeleving’, of gewoon ‘de beleving’, wat je zou verwachten.) Dat is net zoiets als ‘de smaakbeleving van het bier’. Onzin dus, en een typerend staaltje navelstaarderig formuleren. Waarschijnlijk wordt tijdens de workshop aangeraden de ‘beleving’ van producten te testen door proefpersonen te vragen; ‘Wat is uw klantbeleving?’ Het doet denken aan de gemeente die ‘Bewonersbrief’ schrijft boven brieven aan burgers.
Dit alles nog afgezien van dat volslagen onzinnige ‘klantbeleving’ als ‘merk’, geheel conform de in bepaalde kringen populaire aanname dat het zinvol is dingen, ideeën en zelfs mensen als ‘merk’ ‘in de markt te zetten’; de Taaldokter is niet bijster gek op dergelijke ‘merkbeleving’.
