Sjwatelende Milluf

Soms is de oorzaak van een kwaal onbekend, maar is behandeling goed mogelijk. Zo wordt aangeraden regelmatig te oefenen op het woord ‘svarabhaktivocaal’ om klinkerslikken tegen te gaan. Recent onderzoek wijst echter uit dat daar risico’s aan verbonden zijn.

Het invoegen van de svarabhaktivocaal zelf, ook wel sjwa-insertie geheten, is zo’n beetje het omgekeerde van klinkerslikken: klinkers braken, eigenlijk. Hoewel, klinkers: het gaat altijd om de stomme e, de uh-klank tussen twee medeklinkers. Deze treedt meestal op in lettergrepen die eindigen op twee medeklinkers waarvan de eerste een l of r is: kerruk, halluf, hellup.

Dit zou gebeuren omdat die woorden anders lastig uit te spreken zijn. Dat is echter maar de helft van de verklaring. Zo heeft de Taaldokter ook ‘gulledetjes’ gehoord (‘guldentjes’), toch niet bepaald gemakkelijk uit te spreken, ook al kwam het uit de mond van een ras-Amsterdammer wiens vette l zich daar uitstekend toe leende; maar vooral gooien mensen graag even zo’n sjwa in een woord om het op wat kinderlijke wijze te benadrukken: ‘Geen melk; karnemelluk!’.

Onlangs ving de Taaldokter een hem nog onbekend, en – gegeven de korte geschiedenis van het woord waarin het voorkwam – recent voorbeeld van dit ‘sjwatelen’ op. Of het werd uitgesproken door een klinkerslikker in therapie is niet bekend, maar áls dat zo was, was het middel hier erger dan de kwaal.

Het ging om de sjwa-insertie in ‘milf’: voor wie het nog niet wist, een in de moderne pornografie populaire afkorting van het Engelse Mother I’d Like to Fuck, volgens Wikipedia ‘een vrouw van middelbare leeftijd die seksueel aantrekkelijk wordt gevonden door jongere jongens’. De geïnteresseerde moet maar eens googelen (en opmerken dat dames van hooguit achter in de 24 vrij algemeen worden beschouwd als vrouwen ‘van middelbare leeftijd’ – maar dit terzijde).

Dat woord milf dus werd – door een Nederlander, dat moge duidelijk zijn (voor zover de Taaldokter weet is dit ‘sjwatelen’ in het Engels minder gebruikelijk) – uitgesproken als ‘milluf’. En dat had iets onweerstaanbaar lachwekkend zeurderigs:
‘Is ze alweer te laat?’
‘Wiehie?’
‘Die Milluuf’!’

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *