Zich vertredend in het Noord-Hollandse duinlandschap trof de Taaldokter dit verbijsterende bericht op een houten paal. En meteen schoot hem weer die dame te binnen die altijd zo lekker lispelde: ‘Lekker zoon sigaretje.’ Vader en zoon dag. Dag, vader en zoon! Wat is dat voor spelling? – om over het idee zelf maar te zwijgen. Duincentrum (whatever that may be) de Zandwaaier (De Zandwaaier, met twee kapitalen dus, dacht de Taaldokter) hoort zonder twijfel in de categorie bejaardenhuis Avondrood, maar van een goed cliché is nog niemand doodgegaan. Dat misplaatst eerbiedige ‘Morse’ is al minder onschuldig: tenzij met een knipoog is het onnodig woorden te voorzien van een hoofdletter Eng. En blijkbaar ontdek je dus of je wilt leren boogschieten tijdens deze tocht. Nuttig. En dan ‘warm je jezelf op’. Lekker. Of je bakt een ‘stok’brood. Geen stokbrood of Stokbrood, maar een ‘stok’brood. Geen echt stokbrood dus. Zal wel een deegklomp aan een stok zijn. Leuheuk. Ten slotte dat veel te vaak gebruikte ‘en/of’ natuurlijk: laten we vooral zorgvuldig wezen, stel je voor dat zoon meisje alleen een vader heeft, of – stel je voor – alleen een broer; nee, we maken er maar ‘en/of’ van, zitten we altijd goed. Wat een opgewarmd lijk van een tekst zeg. Het was weer zoon dag.
