Het Nederlands ontwikkelt zich in rap tempo als een taal zonder kloten. Of zonder tieten. In elk geval lijkt het steeds meer mensen steeds meer moeite te kosten de juiste verwijswoorden te gebruiken. Eerder signaleerde de Taaldokter al ‘die conservatorium’ (en natuurlijk ‘die meisje’); nu hoorde hij de Amsterdamse stadsomroeper AT5: ‘Hij pakte haar camera af en gooide ’t stuk.’ Het camera. Onbegrijpelijk, gegeven de eerder vermoede neiging naar alle woorden maar met ‘die’ te verwijzen. Versimpeling, alla, maar liever niet ongestructureerd.
