‘Deze trein gaat richting Bijlmer.’ Deze en vergelijkbare omroepberichten waren jarenlang – en zijn misschien nog steeds wel – dagelijks te horen in de Amsterdamse metro. De treinen gingen dus niet naar een station – was het maar zo eenvoudig meneertje – maar je mocht je in de handjes wrijven als je tegen zonsondergang ergens in de buurt van de bestemming was aangekomen. Slimme methode om onder de verantwoordelijkheid voor het naleven van de dienstregeling uit te komen.
