Willem Holleeder is Een Meneer

‘Het klopt dat deze meneer aangifte heeft gedaan’, hoorde de Taaldokter een politieagent zeggen in een tv-programma, over een – zoals wij allen – onschuldige totdat het tegendeel is bewezen. Het vermoeden bestond dat de man niet geheel zuiver op de graat was, net als degene tegen wie hij aangifte deed.

Dat ‘deze meneer’ klinkt nochtans denigrerend, waarmee de diender de suggestie wist te wekken dat de man eigenlijk natuurlijk ook een boefje was. Door een beleefdheidsvorm te gebruiken iemand eigenlijk beledigen dus. ‘Mooie meneer is dat.’

Een stijlvorm die je vaker hoort, en niet alleen bij de politie, sinds die de opdracht kreeg aan ‘cliënten’ te refereren met ‘meneer’ en ‘mevrouw’.

‘Mevrouw Palin kan zo veel zeggen…’

‘Ik ken die meneer niet…’

Justitie zal het over W. Holleeder nooit hebben als ‘deze man’ – H. is ‘een meneer’. Maar wat is er mis met ‘deze man’ of ‘deze vrouw’? Klinkt dat te gewoontjes?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *