Horeca o horeca.
Op een mooie pinksterdag anno 2010, in een aangename uitspanning, gebeurt het nog steeds: bestelling wordt gebracht en verder wellevende oberes zegt, met afgewend gelaat – dat doen ze altijd, maar waarom toch: walging? Angst voor besmetting?: ‘Kijk es.’
Kijk eens? Ondanks de onmiddellijk opwellende woede voelt de Taaldokter zich dan bijna verplicht blij verrast naar een heel gemiddeld biertje te kijken. Om, als hij denkt weer op te mogen zien, te bemerken dat oberes meteen de hielen weer heeft gelicht. Waarom toch? Nou ja: bij het opnemen van de bestelling zei ze in elk geval niet ‘Zeggetis’
