Iedereen kent ze, de mensen, veelal de vagere kennissen, maar soms ook redelijk goede bekenden – maar nooit familieleden – dus laten we zeggen: relaties, aan wie men om nooit opgehelderde redenen altijd refereert met de voor- én de achternaam. Dus niet omdat men nóg iemand kent met dezelfde voornaam, maar omdat die Jan nu eenmaal Jan van Zanten is, of die Carola altijd Carola Klaassen wordt genoemd. Het merkwaardige effect dat dit gebruik van voor- en achternaam heeft, is dat het zowel een zekere afstand creëert ten opzichte van de persoon over wie het gaat, als enige vertrouwdheid suggereert. Des te prangender is de vraag: why?
