Een nieuwe in het rijtje ‘-gevingen’, ‘-stellingen’, ‘-belevingen’, ‘-patronen’ en ‘-pakketten’: taakstelling.
Tijdens een gesprek in tv-programma Buitenhof over de bezuinigingen in de kunstsector liet een van de sprekers zich ontvallen: ‘Andere orkesten hebben veel meer taakstellingen richting het publiek.’ Zie de ziektebeelden voor dat Syndroom van Richting; hier gaat het om dat ’taakstellingen’.
Een orkest met een taakstelling. Iemand die dat zegt, moet wel een Man met een Missie zijn. Maar waarom zei hij niet gewoon: ’taak’? Om dezelfde reden als mensen het hebben over ‘redengeving’, ‘vraagstelling’, ‘smaakbeleving’, ‘verwachtingspatroon’ en ‘maatregelenpakket’ dus.
Dikdoenerij en gebakken lucht willen verkopen. Terwijl zijn boodschap juist sterker zou zijn geweest als hij ’taken’ had gebruikt. Alweer geldt: hoe langer hoe interessanter – én ondoorzichtiger. Of het om een blazersensemble ging kan de Taaldokter zich niet herinneren, maar dat gebruik van ’taakstelling’ is windhandel.
