Van de website van de Amsterdamse Dienst Milieu en Bouwtoezicht: ‘Op het moment van schrijven is de invoering van de Wet Algemene Bepalingen Omgevingsrecht (Wabo) per 1 oktober 2010 het geval.’
Behalve dat deze tekst ruim drie maanden na de beoogde invoeringsdatum nog in deze vorm op de site staat, valt de constructie met ‘het geval zijn’ op. Te maken hebben met, sprake zijn van, het geval zijn: formuleringen die de angst voor al te concrete mededelingen moeten bezweren. En ze werken averechts, want ze roepen meer vragen op dan ze beantwoorden – wat men precies wil zeggen blijft onduidelijk. De lezer vraagt zich onmiddellijk af: wordt die wet nu ingevoerd of niet?
Ook na het tijdperk J.P. Balkenende (groothandelaar in ‘het geval-‘, ‘sprake van-‘ en ’te maken hebben met’-constructies) tieren dergelijke moeizame wrochtsels welig. Dat iets (‘de invoering van een wet’, ‘angst onder de bevolking’, ‘verrommeling van het landschap’) gewoon is, heerst of in dit geval bijvoorbeeld ‘wordt verwacht’, lijkt steeds zeldzamer.
Adequater was natuurlijk geweest: ‘Op dit moment lijkt het erop dat de wet… wordt ingevoerd’, ‘We verwachten dat de wet…. wordt ingevoerd’, ‘Naar het zich nu laat aanzien wordt wet… ingevoerd’, of desnoods ‘Invoering van de wet is gepland op…’
Door de schrikbarend toenemende frequentie van deze contraproductieve omtrekkende taalbewegingen, is op dit moment een zekere moedeloosheid bij de Taaldokter het geval.
