Het verhaal. Het woord suggereert op z’n minst een kop en een staart. En het klínkt al spannend. Allesomvattend ook: ‘het definitieve verhaal’. Althans, dat is de bedoeling. Maar die pretenties zie je steeds vaker niet waargemaakt worden, in bijeengegoogelde artikeltjes of tien minuten durende tv-reportagetjes. Het Verhaal van een overdreven woord.
Gisteravond werd het programma De vijfde dag uitgezonden (‘reportages vanuit de identiteit van de EO’), over oude bewoners van een psychiatrische inrichting. Begeleid door een stemmige muziekje lichtte een invoelende vrouwenstem de beelden van mompelende patiënten toe:
‘Dit is het verhaal over mensen die zich aan het eind van hun leven nog steeds achter gesloten deuren bevinden. Dit is het verhaal over mensen die vaak angstig zijn, stemmen horen of in een waanwereld leven. En dit is het verhaal over een uitstervend ras. En het verhaal begint bij mijn eigen oudoom.’
Toen de Taaldokter zich zo’n tien minuten later (interviewfragmentje, commentaartje, beelden van bomen, weer een muziekje) afvroeg wanneer dat verhaal zou beginnen, bleek de reportage voorbij te zijn.
Die Verhalen zijn meestal hooguit verhaaltjes.
