Dat wij graag overdrijven zie je terug in onze media. Zo wordt er tegenwoordig veel vaker een partij ‘voor de rechter gesleept’ dan ouderwets ‘gedaagd’. Wat is daarmee gebeurd?
OR Holland Casino sleept Nederlandse Staat voor de rechter.
Gemeente Rotterdam sleept Turkse krant voor de rechter.
Britse belastingdienst wilde Depay voor de rechter slepen.
Beeldend taalgebruik: je zíet de gedaagde zo’n beetje aan de haren de trappen van de rechtbank opgesleept worden. Het past in de tendens van dramatische overdrijving. Het wrange is natuurlijk dat dat ‘slepen’ na enige tijd net zo gewoon zal zijn geworden als ‘dagen’. Begripsinflatie.
In deze context is men het ook niet langer oneens, maar meteen ‘woedend’ op elkaar. Zwaaiende vuisten, tandengeknars.
Londen woedend over lekken foto’s met bewijsmateriaal.
Omwonenden asbesttuin woedend op gemeente Aalten.
Southampton woedend op Liverpool inzake Van Dijk-transfer.
En is men niet ‘woedend’, dan is men de oorzaak wel ‘kotsbeu (waar men daar vroeger bijvoorbeeld ‘genoeg van’ zou hebben gehad). Cartooneske braaktaferelen.
De Belgen zijn het kotsbeu.
Tuindorpkinderen zijn de stront kotsbeu op buitenspeeldag.
Congolezen zijn corruptie, geweld en armoede kotsbeu.
Het zal geen verwondering wekken dat men in deze context excuses ‘eist’ in plaats van ‘vraagt’.
Lerarencollectief eist excuses van Dekker.
Trump eist excuses China voor Pearl Harbor.
Erdogan eist excuses en dreigt met sancties.
Overigens ‘kosten’ natuurrampen zoals stormen en aardbevingen tegenwoordig nog zelden levens: ook die worden ‘geëist’.
Dit wat treurige ‘hyperbolisme’ dringt steeds verder door. Zo worden orders niet meer ‘gekregen’ ‘of desnoods ‘binnengehaald’, maar ‘binnengesleept (mét heroïsche connotatie), en wordt overlast niet ‘aangepakt’, maar zonder uitzondering ‘keihard aangepakt’.
Doodvermoeiend, dit taaltje, én het wereldbeeld erachter – zeker met dit weer.
One thought