Reflecteren op kadering

En daar was het weer, dit keer in het Stedelijk Museum in Amsterdam: een kunstwerk dat ‘reflecteert op’, ‘een relatie heeft met’, ‘verwijst naar’, ‘markeert’, ‘zich verhoudt tot’, ‘is op te vatten als’, en ‘schatplichtig is aan’.

Wie zegt dat de terminologie enig wantrouwen gepast maakt, bezigt een understatement.

Wat is ‘reflecteren op institutionele kadering, productie en receptie van kunst’? Onzin maken en afwachten wat men ervan zegt? En wat is ‘kadering’: kadrering of toch kade-ring? En nou, wat heeft deze installatie ‘een ongebruikelijke relatie met de tentoonstellingsruimte’! Er ligt zomaar een deel op de vloer! Gelukkig ‘verwijst’ dit ‘naar niets anders dan het object zelf’.

Dit is het werk waarom het gaat:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *