Het viel te vrezen dat het, na het tijdperk Balkenende, een stuk rustiger en minder vermakelijk zou worden om te letten op de taal van de minister-president. Langzamerhand beginnen gelukkig toch interessante contouren zichtbaar te worden van wat elders al ‘Ruttiaans’ is genoemd: het taalgebruik van premier M. Rutte.
Natuurlijk wordt er flink en voorspelbaar in de bus geblazen over het vele Engels waarmee hij zijn teksten onnodig zou doorspekken. Interessanter is zijn retoriek, die hij schaamteloos ontleent aan Grote Voorbeelden.
Zo sprak hij vorige week in het tv-programma Buitenhof: ‘Er is niets mis met Nederland wat we niet kunnen repareren met wat goed is in Nederland’ – een letterlijke, zij het wat ongemakkelijke (je ziet toch de bilnaad voor je van de loodgieter die klem zit in je keukenkastje) vertaling van de woorden van B. Clinton in diens inaugurele rede: ‘There is nothing wrong with America that cannot be cured by what is right with America‘ (die op zijn beurt de woorden parafraseerde van zijn voorganger D. Eisenhower: ‘There is nothing wrong with America that the faith, love of freedom, intelligence and energy of her citizens cannot cure’).
Rutte vergaloppeert zich af en toe ook (nog): in een nauwelijks hoorbaar tussenzinnetje beweerde hij: ‘We hebben een ongelooflijk sterk land waar we veel meer uit kunnen halen dan erin zit.’
Denk daar maar eens over na. Wordt ongetwijfeld vervolgd.
