In de NRC van 10 mei schreef R. Dijkgraaf, president van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen: ‘Het is zonneklaar dat grootschalig wetenschappelijk onderzoek nodig is om de mondiale vraagstukken te adresseren.’ De Taaldokter zijn mond viel open. Niet vanwege de ruimte die de krant biedt aan open deuren (mededelingen die beginnen met ‘Het is zonneklaar dat…’ zijn overbodig óf ze bevatten een drogreden – en dan zijn ze eigenlijk ook overbodig), maar omdat het boegbeeld van de Nederlandse wetenschap zijn toevlucht zoekt in zo een onnodig Amerikanisme: ‘adresseren’. Zou hij daarover hebben nagedacht?
‘… Om grote vraagstukken op te lossen… Hmm, beetje te concreet misschien… Laten we zeggen “mondiale vraagstukken”, dat is al beter… en dan… “aan te pakken”…? Nee. Wacht, ik heb het: “te adresseren”. Dat wordt ‘m!’ Of moet je hopen dat hij er juist niet over heeft nagedacht – en gewoon die ‘voortschrijdende invloed van het Engels’ in de wetenschap zijn werk heeft laten doen? Vraagstukken adresseren… Hou toch op!
Zie ook: issues adresseren.