Draagvlak

Politici en ambtenaren schermen graag met de term ‘draagvlak’. Zo is er vaak ‘zorg of voor de maatregelen voldoende breed draagvlak bestaat’, en anders ‘dient stevig draagvlak onder de bevolking te worden gecreëerd’. Draagvlak. Vervelend woord, voortgekomen uit de consensuscultuur waarin het iedereen naar de zin moet worden gemaakt (terwijl de essentie van democratie nu juist is dat dat niet altijd kan, maar dat je je daarbij neerlegt).

De suggestie van dat ‘draagvlak creëren’ is al erg genoeg: ‘We zijn het er in Nederland over eens dat…’ De tirannie van Meerderheid en Middelmaat, verkocht onder het mom van ‘democratie’. Soms kun je maar beter geen draagvlak hebben.

De praktijk is nog erger: ‘draagvlak creëren’ betekent meestal niets anders dan: ‘met zo veel mogelijk folders en websites mensen wijsmaken dat ze geen revolutie hoeven te ontketenen als onze plannen doorgaan’. Zijn die folders verspreid, de websites gebouwd en drie inspraakavonden met notoire klagers belegd, dan heet het in het evaluatieverslag dat ‘draagvlak in het veld is bewerkstelligd’, wat inhoudt dat het proces door minder bezwaarschriften en insprekers is tegengewerkt dan aanvankelijk werd gevreesd.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *