Ook in Finse musea tiert de kunstbullshit welig. Wat te denken van dit bijschrift bij een serie tekeningetjes van sparren door de Finse Eija-Liisa Ahtila uit 2011? Toelichting wil nog wel eens afbreuk doen aan je waardering voor een kunstwerk; in dit geval was dat niet zo. Dat deze ‘antropomorfe oefeningen’ werden omschreven als tekeningen die ‘vanuit een ongebruikelijk perspectief de principes illustreren van het bewegende beeld door de mens als protagonist te vervangen door een ander levend organisme’, en aldus ‘de beperkingen van de antropomorfe representatie illustreren’, of ‘de kans bieden de grenzen van het antropomorfe observatiemechanisme en de presentatie in het bewegende beeld te benaderen’ – of iets van dien aard – sloot wonderlijk goed aan bij de infantiele schetsjes waarvoor Kiasma in Helsinki een zaal had menen te moeten vrijmaken. En blijkbaar was de Taaldokter niet de enige die zich daaraan stoorde.
Die dennenboompjes waren slechts afleiding. Het echte kunstwerk zat verscholen in de toelichting.