Nooit meer ‘naar’ zeggen, ‘aan’, of desnoods ’ten opzichte van’, maar ‘richting’. Over ‘Hulde in je richting’ en ‘Richting Bijlmer’ .
Hulde in je richting
CDA-voorzitter Bleker bedankte op tv mastodont/mammoet/tyrannosaurus P.H. Donner voor zijn bemiddeling tussen de verdeelde fractieleden: ‘Alle hulde ook in de richting van Donner’. Daar zal Donner verheugd van zijn opgesprongen zeg, zo’n voorzitter die met een slap handje ‘alle hulde’ in je richting wuift. Was ‘Alle hulde voor Donner’ te veel gevraagd? Gelukkig sprak Bleker wel onverwacht losjes gewoon over ‘Donner’, en niet over ‘collega Donner (met wie ik zeer goed samenwerk)’, of, erger, over ‘de heer Donner’. Zie ook: Willem Holleeder is een meneer. [3 mei 2010]
Richting Bijlmer
‘Deze trein gaat richting Bijlmer.’ Deze en vergelijkbare omroepberichten waren jarenlang – en zijn misschien nog steeds wel – dagelijks te horen in de Amsterdamse metro. De treinen gingen dus niet naar een station – was het maar zo eenvoudig meneertje – , maar je mocht je in de handjes wrijven als je tegen zonsondergang ergens in de buurt van de bestemming was aangekomen. Slimme methode om onder de verantwoordelijkheid voor het naleven van de dienstregeling uit te komen.
In de richting
Voormalig vakbondstiep Doekle Terpstra zei in 2004 al op TV: ‘Wij spreken uit in de richting van het kabinet…’ Welja joh. Geef maar een stukje signaal af. Je kunt evengoed flessenpost proberen. Het syndroom van Richting, heet dat. Jammer, want zijn accent riep sympathie op.