De Volkskrant schrijft op internet over de eerste allochtone korpschef die naar verwachting binnenkort in Twente aantreedt: ‘Ter Horst maakt zich sterk voor meer variatie in de politietop. In 2007 had ze bij de korpsbeheerders neergelegd dat in de helft van de benoemingen voor een nieuwe korpschef dat een vrouw of allochtoon moet zijn.’
Rare, kromme zin; bedoeld wordt dat de minister had bepaald dat de helft van de te benoemen korpschefs vrouw of allochtoon moest zijn; zo ingewikkeld is het niet. Maar goed, sommige schrijvers hebben nu eenmaal een voorkeur voor het wrochten van constructies als ‘bepalen dat in de helft van het aantal zinnen in de krant dat een geinige, tot nadenken stemmende zin moet zijn’.
Maar waarom dat ‘neergelegd’? Opdat dit ‘stukje signaal’ kon worden ‘opgepakt’? en vervolgens weer ‘geparkeerd’? Of opdat het ‘een vervolg kon krijgen’? ‘Neerleggen’ kan alles zijn tussen ‘voorstellen’ en verordonneren’. Geen vage, plastische beeldspraak als het simpel en dudielijk kan!