Arts-assistent op tv tegen patiënt met gebroken ruggenwervel: ‘Het is stabiel, dus u mag opzitten.’
Opzitten. Merkwaardig jargon.
Waarom niet gewoon ‘zitten’? Door dat prefix ‘-op’ krijgt het werkwoord iets meer van een handeling, een verandering van situatie – een beetje zoals ‘opstaan’ verschilt van ‘staan’. Maar daar lijkt het niet om te gaan: de patiënt mag gewoon zitten. Niet handig, ook omdat de onontkoombare associatie met ‘pootjes geven’ dat ‘opzitten’ iets denigrerends geeft.