U gaat te laat dood. Dat kost de schatkist een hoop geld, en dat hoeft niet. Door innovaties en slim gebruik van kunstmatige intelligentie kan al veel worden gewonnen.
Landgenoten,
Kijken naar sport, dat is iets fantastisch. Op de bank, op tv zien waartoe ons land in staat is. Ook als er een keer geen subsidie is. Daar kunt u allemaal een voorbeeld aan nemen.
Ik ga nu eerst uw zorgen adresseren, daarna benoem ik de echte problemen, en ten slotte vertel ik u hoe u die moet oplossen.
Er leven zorgen. Onder u. Acute zorgen. Zorgen over de toekomst. Onderliggende zorgen. En zorgen over de zorgen. Veel zorgen dus.
Er zijn dan ook problemen. Grote problemen. Problemen waar we voor staan. Toekomstige problemen. Die komen door alle regels. Dat is niet goed. Want door regels denkt u dat dingen niet mogen. Of niet kunnen. Zoals veel geld en een groot huis in een buurt zonder vreemde mensen. En daar wordt u kribbig van. Terecht.
Daar gaan we dus iets aan doen: beleid voeren. Maar let op: er is weinig mogelijk. De vraag is dus: wat kan er wél? Nou: een andere manier van kijken. Dat betekent: ú vragen wat we moeten doen. Omdat u niet meer kunt lezen, schrijven of rekenen. Vervolgens zeggen wij dan dat we doen wat u heeft gezegd. Zo zorgen we samen voor welvaart en welzijn, van het Caribisch gebied tot de Achterhoek!
Vaag, hoor ik u denken. Ik zeg u: we hebben een perfecte balans tussen onderwerpen, voorstellen en plannen – wat heet: een heel programma, met zowel minder concrete als ronduit vage lijnen. Die we uitzetten. Allemaal voor de toekomst. Van dit prachtland. Ons Nederland.
Om te beginnen uw bestaanszekerheid. Wees gerust: we hebben een huishoudboekje. Binnenkort krijgt u geld, net zoals de slachtoffers van de toeslagenaffaire en de aardbevingsschade in Groningen.
Die zijn trouwens, zoals u ongetwijfeld weet, veroorzaakt door migratie. 18 miljoen schrijnende gevallen: u bent gewoonweg met te veel. En dat legt een té grote druk op onze voorzieningen en op de samenleving als geheel. Het kabinet gaat u daarom zo snel mogelijk terugdringen. En aanpakken. Kernwoorden: sneller, strenger, soberder. De rest moet meer, harder en langer werken. In het ov, het onderwijs, de zorg, de horeca, de tuinbouw – overal. Als ik zeg ‘aan de slag’ begrijpt u wat ik bedoel. U krijgt daar nu wat meer geld voor, maar op termijn willen we van u af.
In dit land bepalen bedrijven wat nodig en mogelijk is: autowegen, havens en vliegvelden. Daarom hoeven zij zich niet aan regels te houden, betalen ze minder belasting en krijgen ze extra geld. Ook ik word door ze betaald. Dat heet: voorspelbaar beleid.
En u?
U wilt voedselzekerheid. Wees dan ’s een beetje trots op de boeren. Want die bepalen het beleid. Samen met de andere bedrijven dus. Leveringszekerheid, ook zoiets. Dacht u echt dat u maar elektriciteit en water blijft krijgen, te midden van alle brandhaarden, aanvallen, dreiging en desinformatie? U schijnt te denken dat er in dit land een zee van tijd, geld en ruimte is om voor iedereen huizen, scholen en bedrijven te bouwen. Dat u recht heeft op veilige wegen, energie en schoon water.
Onderwijs dan. Heel belangrijk. Dat u niet meer leest, schrijft en rekent komt op zichzelf goed uit; het kabinet wil die situatie graag continueren en geen grote nieuwe experimenten aangaan. Wel gaan we ervoor zorgen dat ook buitenlandse studenten minder vaardigheden opdoen.
Ten slotte: u gaat veel te laat dood. Dat kost de schatkist een hoop geld, en dat kan anders. Dat vraagt om innovaties. Door slim gebruik van kunstmatige intelligentie kan al veel worden gewonnen. Ook laten we u vaker opnemen in streekziekenhuizen.
Volk van Nederland,
Ik wilde nog meer zeggen. Complexe samenleving. Kansen. Opdracht. Verantwoordelijkheid. Samen. Oplossingen. Verbinding. – Ahum.
God zij met u.